#Кишоварзии гелос #Даромадиафзоянда #Туризми деҳот #Шаче #Чин #Тағйироти кишоварзӣ #Рушди иқтисодӣ #Имкониятҳои корӣ #Ҷолиби сайёҳӣ #БогҳоиГлос #Рушди деҳот
Бифаҳмед, ки чӣ гуна парвариши гелос тавассути баланд бардоштани сатҳи даромад ва рушди сайёҳии деҳот ба як табдили бозӣ барои Шаче, як минтақаи Чин табдил ёфтааст. Ин мақола рушди гелоспарвариро дар Шаче ва оқибатҳои амиқи онро барои иқтисодиёти маҳаллӣ ва бахши сайёҳӣ баррасӣ мекунад.
Дар солҳои охир, Шаче, як шаҳри сатҳи музофотӣ дар ноҳияи худмухтори Шинҷон-Уйғури Чин, шоҳиди дигаргуниҳои назаррас ба шарофати парвариши гелос шудааст. Кишоварзони минтақа кишоварзии гелосро ҳамчун як манбаи алтернативии даромад қабул карданд, ки боиси беҳбудии назарраси рӯзгори онҳо ва манзараи умумии иқтисодии минтақа гардид.
Истехсоли гелос дар Шаче ба туфайли шароити нодири иклимии район, ки барои парвариши гелоси аълосифат мусоид аст, хеле афзуд. Нури фаровони офтоб, диапазони муътадили харорат ва хоки аз моддахои гизой бой будани шахр барои нашъунамои дарахтони гелос шароити мусоидро мухайё мекунанд. Натичаи хамин аст, ки Шаче дар мамлакат яке аз районхои пешка-дами истехсоли гелос гардид.
Тараккиёти гелоспарварй дар Шаче ба иктисодиёти махаллй таъсири калон расонд. Деҳқононе, ки қаблан ба усулҳои анъанавии кишоварзӣ, аз қабили кишти гандум ва пахта такя мекарданд, акнун таваҷҷӯҳи худро ба гелос кашидаанд. Ин гузариш ба афзоиши назарраси сатҳи даромад оварда расонд, зеро гелос аз сабаби сифат ва афзоиши талабот ба нархҳои бозорӣ баландтар аст.
Афзоиши кишоварзии гелос дар Шаче низ имкони ҷойҳои корӣ фароҳам овард. Баробари васеъ шудани саноат, барои ичрои чунин корхо, ба монанди кишт, буридан, чамъоварии хосил ва банду баст бештар кувваи мехнат талаб карда мешавад. Ин на танҳо ба деҳқонони маҳаллӣ фоида овард, балки инчунин барои шахсони алоҳида аз ҷамоатҳои ҳамсоя имкониятҳои кор фароҳам оварда, минбаъд ба рушди иқтисодии минтақа саҳм гузоштааст.
Ба ғайр аз баланд бардоштани сатҳи даромад, парвариши гелос дар Шаче ба рушди сайёҳии деҳот мусоидат кард. Боғҳои зебои гелос ба мавзеъҳои машҳури сайёҳӣ табдил ёфта, меҳмононро ҳам аз дохили Чин ва ҳам аз хориҷи кишвар ҷалб мекунанд. Сайёҳон дар мавсими гелос ба Шаче меоянд, то шохиди гулҳои зебои гелос ва машғул шудан ба корҳои чидани гелос шаванд.
Барои қонеъ кардани шумораи афзояндаи сайёҳон, ҳукумати маҳаллӣ ва тиҷорати хусусӣ барои рушди инфрасохтор ва хидматрасонии марбут ба туризми деҳот сармоягузорӣ карданд. Ба ин сохтмони имконоти бароҳати манзил, тарабхонаҳое, ки таомҳои маҳаллӣ пешкаш мекунанд ва фаъолиятҳои фароғатӣ дар атрофи гелосро дар бар мегирад. Гул-гулшукуфии туризми дехот на танхо ба минтака фоидаи иктисодй овард, балки инчунин ба намоиши мероси беназири фархангй ва зебоии табиии Шаче кумак кард.
Парвариши гелос дар Шаче дар ин минтақа дигаргуниҳои назаррас ба амал овард. Гузариш аз таҷрибаҳои анъанавии кишоварзӣ ба кишоварзии гелос сатҳи даромади деҳқононро ба таври назаррас афзоиш дод ва имкониятҳои шуғлиро фароҳам овард. Гузашта аз ин, афзоиши истеҳсоли гелос боиси рушди сайёҳии деҳот гардид, ки Шачеро ҳамчун макони ҷолиб барои меҳмонони ҷустуҷӯи зебоии гулҳои гелос ва лаззати фарҳанги маҳаллӣ ҷойгир кард.